Marzec 1953 roku, data, który wpłynie na bieg historii i losy milionów ludzi. Umarł Stalin. Na razie jednak czas stanął w miejscu, nie czuć jeszcze powiewu Nowego.
Brudne warszawskie podwórko-studnia między zaniedbanymi kamienicami zamieszkanymi przez ubogich ludzi to miejsce zabaw ich dzieci. Zabaw takich samych jak straszna rzeczywistość, którą umorusane dzieciaki w podartych ubraniach odtwarzają, kopiując świat dorosłych. Przemoc, okrucieństwo, oszustwo, władza nad innymi – pod nieobecność rodziców na podwórku króluje strach i przemoc wobec słabszych.
Nakręcony w roku 1983 fabularny debiut Roberta Glińskiego na premierę w kinach musiał czekać aż 5 lat.